Thursday, November 23, 2006

La casa

(I)
Fa poc em semblava vergonyós
provar d'estar content si estava trist.
Ara ho trobo absolutament necessari.
La casa ha d'aixecar-se, sovint, pel teulat.

(II)
Posats a acceptar la meva manca de lirisme,
deixa'm dir-te almenys això així:
-Tinc casa i tu hi ets dins.

5 comments:

Xavi said...

Que bonic.

Di que sí. La casa, por la ventana.

Xavi said...

Por favor, que alguien borre mi estúpido comentario anterior.

¿Vendrás al Primavera Club?

pots said...

estoy rumiando
me molaría ir mañana a yolatengo, no los he visto en directo....y ya tengo ganas de hacerme el fashionetis barcelonés con algun acto que esté a mi altura

Xavi said...

si lees esto...

Ves a Yolatengo. Son la hostia. Yo los he visto al menos media docena de veces y nunca me han defraudado. Son al indie rock lo que Pata Negra al flamenco. Ahí queda eso.

Por cierto, yo no voy porque esta tarde voy al dentista, y después seré un despojo humano

pots said...

SUERTE!!
Recuerda: NO DUELE.
Al final nos hemos echado pa trás por un tema de ecus.